Երեքշաբթի, 2024-03-19, 2:21 PM
Բարև, բարի գալուստ մեր մոլորակ,
Ընդհանուր ըստ իմաստի  աֆորիզմների քանակը` 314
Ցույց է տրված յուրաքանչյու էջում: 30



Մարդու իսկական կյանքը սկսում է հիսուն տարեկանում։ Այդ տարիներին մարդը տիրապետում է այն բանին, ինչի վրա խարսխվում են ճշմարիտ նվաճումները, ձեռք է բերում այն, ինչ կարելի է տալ ուրիշներին, ճանաչում այն, ինչ կարելի է սովորեցնել, հարթում այն, ինչի վրա կարելի է կառուցել։
 

Մինչև քսանհինգ տարեկանը զավակները սիրում են իրենց ծնողներին, քսանհինգ տարեկանում` դատապարտում են նրանց, այնուհետև` ներում են նրանց։

Կյանքի սանդուղքը լի է ծեղերով, և առավել ցավոտ նրանք մխվում են, երբ դուք սահում եք սանդուղքով ցած։


Կյանքը քիչ բան կարող է սովորեցնել նրան, ով չի սովորել տառապանքներ տանել։


Եթե դու գնահատում ես քո կյանքը, հիշի’ր, որ ուրիշները ևս իրենց կյանքը գնահատում են ոչ պակաս։


Մենք գտնում ենք մեր կյանքում այն, ինչ ինքներս ենք նրանում ներդնում։


Իմաստալից է միայն հանուն ուրիշների ապրած կյանքը։

 

Մարդկանց մեծամասնությունն իր կյանքի առաջին կեսն անց է կացնում այնպես, որպեսզի փչացնի երկրորդը։

 

Ապրել նշանակում է ոչ միայն փոխվել, այլև` մնալ ինչպիսին որ կաս։


Արդ, հազիվ առկայծելով` միմյանց են փոխարինում սերունդները` հաղորդելով մեկմեկու` ինչպես վազքում, կյանքի ջահերը։


Ով կարող է յուրաքանչյուր ակնթարթը լցնել խոր բովանդակությամբ, նա անսահմանորեն երկարացնում է իր կյանքը։


Կյանքն այնքան էլ թանկ չէ, աշխարհն էլ այնքան քաղցր չէ, որպեսզի դրանք գնվեն ստրկության ու շղթաների գնով։


Մեր կյանքը չափվում է այն ջանքերի գնով, որը մեզ վրա նստել է։

 

Կյանքը մենք պատկերացնում ենք հիրավի թեթև միայն այն ժամանակ, երբ խոսքը գնում է ուրիշների մասին։

 

Ով չի վտանգում իր կյանքը, նա երբեք այն ձեռք չի բերի։

 

Կյանքն ինքնին կարճ է, բայց երբ այն դժբախտ է` թվում է երկար։


Վատ են ապրում նրանք, ովքեր ողջ կյանքում ապրել են պատրաստվում։


Կյանքի ավարտվածությունը` թե՜ կարճատև, թե՜ երկարատև, որոշվում է միայն նպատակով, հանուն որի այն ապրված է։

 

Սիրել ինչ-որ բան ավելի շատ, քան կյանքը, նշանակում է կյանքը դարձնել ինչ-որ ավելի մեծ բան, քան նա կա։


Մեր կյանքն անցնում է ձգտումների մեջ` ինչ մենք չունենք և ափսոսանքների մեջ` ինչ մենք այլևս չենք ունենա։


Հարկավոր է ուտել, որպեսզի ապրել, այլ ոչ թե ապրել, որպեսզի ուտել։

 

Մեծ գործեր ստեղծելու համար հարկավոր է ապրել այնպես, կարծես թե չես մեռնելու։


Կյանքի դպրոցում սովորելը պարտադիր է. դրանից խուսափել չի կարող ոչ մի մարդ։

 

Երջանիկ կյանք չի լինում, լինում են միայն երջանիկ օրեր։

 

Մենք ծերանում ենք, բայց դա միակ միջոցն է երկար ապրելու։

 

Հիշել ապրած կյանքը, դա, հավանաբար, գրեթե նույնն է, ինչ ապրել այն նորից։


Բախտը` երկչոտ սիրուհու նման, չնայած սիրում է պարգևել իր բարեհաճությունը, սակայն հարկադրում է մեզ պայքարել իր համար։


Երջանիկ է նա, ով կարող է հավատարիմ մնալ իրեն։


Երջանկության իսկական արժեքն իմանում են միայն այն ժամանակ, երբ նա արդեն անհետացել է։


Ինչպես մարդկանց երջանկությունը, այնպես էլ դժբախտությունը, կախված է ոչ միայն արտաքին հանգամանքներից, այլև` յուրաքանչյուր մարդու հոգեվիճակից։


1-30, 31-60